Czym różni się postepowanie restrukturyzacyjne od zwykłych negocjacji?

Postępowanie restrukturyzacyjne prowadzone jest pod nadzorem licencjonowanego doradcy restrukturyzacyjnego, który pełni funkcję nadzorcy lub zarządcy. Doradca restrukturyzacyjny nie jest pełnomocnikiem dłużnika i musi on dbać tak samo o interes dłużnika, jak i wierzyciela. W związku z tym doradca restrukturyzacyjny kieruje się szeroko rozumianym obiektywizmem oraz bezstronnością. Dzięki temu wierzyciel może mieć pewność, że dane przekazane przez nadzorcę czy zarządcę są zgodne ze stanem faktycznym. Wierzyciel może przykładowo uzyskać od nadzorcy lub zarządcy informacje dotyczące możliwości wykonania układu. W zakres tych informacji wchodzą dane dotyczące źródeł finansowania dłużnika, czy też posiadany przez niego majątek.

Kolejną istotną dla wierzyciela kwestią jest kontrola nad majątkiem dłużnika. W większości postępowań restrukturyzacyjnych dłużnik może bowiem zarządzać swym majątkiem w zakresie zarządu zwykłego. Na czynności przekraczające jego zakres wymagana jest zgoda nadzorcy lub zarządcy sądowego. Zgoda ta jest wymagana pod rygorem nieważności dokonanej czynności prawnej.

Czy zawarcie układu jest opłacalne dla wierzyciela?

Tak, zazwyczaj jest opłacalne i to nawet w sytuacji, gdy wierzytelność ma zostać znacznie zredukowana. Przewrotnie mogę napisać, że opłacalna może być nawet 100% redukcja zobowiązania, ale to wyjaśnię w dalszej części niniejszego artykułu. Nie zawsze jednak zawarcie układu jest dla wierzyciela opłacalne. W sytuacji, gdy przedsiębiorca nie ma zdolności restrukturyzacyjnej, czyli w zasadzie nie ma już szansy na poprawę sytuacji, to głosowanie za układem mija się z celem. Po cóż odwlekać, to co nieuniknione? W takiej sytuacji bardziej zasadne jest przeprowadzenie postępowania upadłościowego.

Co jako wierzyciel będę z tego mieć?

Najważniejsze korzyści dla wierzyciela z zawarcia i wykonania układu przez dłużnika to:

1. Wyższy stopień zaspokojenia wierzytelności niż w upadłości czy egzekucji komorniczej.
2. Wyższy stopień zaspokojenia w sytuacji, gdy nie dochodzi do redukcji zobowiązań – na skutek naliczanych odsetek.
3. Brak konieczności prowadzenia długich i niepewnych co do skutków postępowań egzekucyjnych.
4. Możliwość kontroli dłużnika na etapie wykonywania układu – postanowienia układu mogą ograniczać dłużnika w zarządzie przedsiębiorstwem.
5. Konwersja wierzytelności na udziały w spółce dłużnika – możliwość kontrolowania dłużnika oraz utrzymanie współpracy.
6. Premia podatkowa wynikająca z umorzenia zobowiązań w restrukturyzacji. Wierzyciel na skutek umorzenia jego wierzytelności ma zysk podatkowy. Ma wtedy bowiem podstawę do zrobienia odpisu podatkowego, czyli „wrzuca” swoją umorzoną wierzytelność w koszty prowadzonej działalności. W ten sposób na 100% redukcji swojej wierzytelności można jednak „coś zarobić”.
7. Dalsza współpraca z dłużnikiem. Pewnie dla niektórych może się to wydać irracjonalne, aby współpracować z kimś, kto nie uregulował swojego zobowiązania. W biznesie jednak warto kierować się względami ekonomicznymi. Oczywiście mowy nie ma w takiej sytuacji o kredycie kupieckim, ale kończenie współpracy w mojej ocenie jest zbyt pochopnym działaniem.

Czy zawarcie układu jest opłacalne dla wierzyciela? Podsumowanie.