Uproszczona restrukturyzacja od kuchni – czyli na czym to polega?

W mojej ocenie to rolą doradcy restrukturyzacyjnego, który pełni funkcję nadzorcy układu, powinno być poinformowanie dłużnika o tych kwestiach. Są one bowiem fundamentalne w kontekście zawarcia i następnie zatwierdzenia układu przez sąd. Praktyka okazuje się czasami niestety zgoła odmienna, na czym tracą wszyscy. Od dłużnika począwszy na wierzycielach kończąc.

Co zrobić, aby zwiększyć szanse na zawarcie układu przez wierzycieli?

1. Propozycje układowe

Nieco przewrotnie wskażę, że należy postawić się w roli wierzycieli. Oczywiste okaże się wtedy, że szanse na uzyskanie głosu „ZA UKŁADEM” zwiększają się, gdy:

• karencja w spłacie nie jest zbyt długa,
• redukcja wierzytelności nie jest nadmiernie wysoka,
• spłata nie jest rozłożona na zbyt długi czas.

Powyższe musi oczywiście korespondować z możliwościami dłużnika w zakresie generowania takiej nadwyżki finansowej, która pozwoli mu wykonywać układ. Składanie propozycji układowych bez pokrycia nie ma żadnego logicznego uzasadnienia, gdyż prowadzić będzie do uchylenia bądź zmiany układu. Konstruując propozycje układowe należy mieć również na uwadze wartość majątku dłużnika oraz jego płynność.

2. Plan restrukturyzacyjny

Plan restrukturyzacyjny to dokument sporządzany przez nadzorcę układu na podstawie danych dostarczonych przez dłużnika. Nie ma obowiązku wysyłania go wszystkich wierzycielom. Muszą go bowiem otrzymać jedynie wierzyciele publicznoprawni. Plan restrukturyzacyjny to nic innego jak plan dłużnika na wyjście z trudnej sytuacji finansowej. Musi być zatem rzetelny i wiarygodny, jeśli ma pomóc w uzyskaniu głosu „ZA UKŁADEM”. Dłużnik musi mieć świadomość, iż co do zasady to on prowadzi postępowanie restrukturyzacyjne. Robi to oczywiście pod nadzorem doradcy restrukturyzacyjnego, który powinien udzielać mu odpowiednich rad i wskazówek. Wnioskodawca jednak jest odpowiedzialny za dostarczanie nadzorcy układu informacji i dokumentów w wyznaczonym terminie. Postępowanie restrukturyzacyjne wymaga bowiem ścisłej współpracy na linii dłużnik – nadzorca układu. Jeśli dłużnik jest zdania, że zawrze umowę z doradcą restrukturyzacyjnym i ten wszystko za niego zrobi, to jest w dużym błędzie. Restrukturyzacja wymaga systematycznego i terminowego dostarczania informacji. Tylko wtedy możliwe będzie sprawne przeprowadzenie uproszczonej restrukturyzacji.

3. Poziom zaspokojenia wierzycieli w upadłości

Nie każdy plan restrukturyzacyjny zawiera wyliczenie poziomu zaspokojenia wszystkich wierzycieli w postępowaniu upadłościowym, które jest co do zasady alternatywą dla propozycji układowych. Wyliczenie takie jest oczywiście pomocne dla wierzyciela w podjęciu głosu. Propozycje układowe zakładają zazwyczaj o wiele wyższy poziom zaspokojenia wierzycieli niż upadłość przedsiębiorstwa. W związku z tym, jeśli plan restrukturyzacyjny jest wiarygodny, a wierzyciel kieruje się wyłącznie rachunkiem ekonomicznym to symulacja poziomu zaspokojenia będzie pomocna w uzyskaniu głosu „ZA UKŁADEM”.

4. Komunikacja z wierzycielami

Ten aspekt jest bardzo często zaniedbywany przez przedsiębiorców inicjujących uproszczone postępowanie restrukturyzacyjne. Dotyczy to zarówno negocjacji pozasądowych jak i postępowań restrukturyzacyjnych. Dobra komunikacja to klucz do sukcesu zawarcia układu z wierzycielami. Zwracamy na to uwagę każdemu przedsiębiorcy zgłaszającemu się do naszej kancelarii. Rozmowy należy bowiem podjąć już na etapie przed rozpoczęciem uproszczonej restrukturyzacji.

5. Opinia nadzorcy układu o możliwości wykonania układu

Nadzorca układu musi zawrzeć swoją opinię w sprawozdaniu stanowiącym załącznik do wniosku o zatwierdzenie układu. Jeśli zwoływane jest Zgromadzenie wierzycieli to nadzorca układu powinien przedstawić na nim swoją opinię. W praktyce na Zgromadzeniach wierzycieli nikt z wierzycieli się nie pojawia. Dobrą praktyką powinno być zatem wysłanie przez nadzorcę układu swojej opinii wraz z zawiadomieniem o zwołaniu Zgromadzenia wierzycieli. Może to wpłynąć pozytywnie w uzyskaniu przez dłużnika głosu „ZA UKŁADEM”. Praktyka na rynku jest niestety różna. Nadzorca układu co do zasady – wedle przepisów Prawa restrukturyzacyjnego – musi wysłać do wierzycieli:

• zawiadomienie o Zgromadzeniu wierzycieli,
• propozycje układowe wraz z informacją o podziale wierzycieli na grupy,
• pouczenia o przepisach prawa.

My dodatkowo zawsze wysyłamy:

• opinię nadzorcy układu o możliwości wykonania układu,
• symulację poziomu zaspokojenia wierzycieli w postępowaniu upadłościowym,
• zarys planu restrukturyzacyjnego. 

1 + 2 + 3 + 4 + 5 = 6, czyli rola nadzorcy układu w Uproszczonej restrukturyzacji

Punkty od jeden do pięć są kluczowe dla zawarcia układu z wierzycielami. Wynikają one wyłącznie z praktyki doradcy restrukturyzacyjnego. Nie ma ich ujętych w przepisach Prawa restrukturyzacyjnego. Każde postępowanie restrukturyzacyjne to w zasadzie nowy projekt dla doradcy restrukturyzacyjnego. W związku z tym nie może być mowy o szablonowym działaniu, które w znacznym stopniu zwiększa ryzyko nie zawarcia układu przez wierzycieli.

Pełniąc funkcję nadzorcy układu przykładam dużą wagę do komunikacji na linii nadzorca układu – wierzyciele oraz nadzorca układu – dłużnik. Dla wierzycieli udostępniam możliwość kontaktu w celu uzyskania informacji o sytuacji majątkowej dłużnika oraz możliwości wykonania przez niego układu. Dłużnik zaś otrzymuje od nas garść cennych informacji i wskazówek, w zakresie prowadzenia postępowania restrukturyzacyjnego.