sygn. akt GD1G/GU/1166/2022 
Postanowienie
Dnia 10 lutego 2023 r.
Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, VI Wydział Gospodarczy,w składzie:Przewodniczący:sędzia Ewa Kubiakpo rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2023 r. w Gdańsku,na posiedzeniu niejawnymsprawy o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczejz wniosku dłużnika, którym jest Anna Beata Roman,postanawia ogłosić upadłość dłużnika, którym jest Anna Beata Roman, PESEL .008010….,miejsce zamieszkania: Gdańsk, adres Ugory ./.., 80-663 Gdańsk, jako osobyfizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej; wezwać wierzycieli upadłego do zgłoszenia wierzytelności syndykowi zapośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe,w terminie trzydziestu dni od dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniuupadłości w Rejestrze; dla wierzycieli, o których mowa w art. 216aa ust. 1 ustawy zdnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, wskazać adres do zgłoszeniawierzytelności syndykowi: ul. Wały Piastowskie 1/118 80-855 Gdańsk; wezwać osoby, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążącena nieruchomości należącej do upadłego, jeżeli nie zostały ujawnione przez wpis wksiędze wieczystej, do ich zgłaszania syndykowi za pośrednictwem systemuteleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe w terminie trzydziestu dniod dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Rejestrze podrygorem utraty prawa powoływania się na nie w postępowaniu upadłościowym; dlawierzycieli, o których mowa w art. 216aa ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawoupadłościowe, wskazać adres do zgłoszenia praw oraz praw osobistych i roszczeńciążących na nieruchomości syndykowi: ul. Wały Piastowskie 1/118 80-855 Gdańsk; wyznaczyć syndyka, którego funkcję będzie pełnić: Krzysztof Lipiński (numerlicencji 1517); wskazać, iż niniejsze postępowanie będzie prowadzone w trybie określonym w art.4911 ust. 1 Prawa upadłościowego; wskazać, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust.1 RozporządzeniaParlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawiepostępowania upadłościowego (Dz. U. UE. L. z 2015 r. Nr 141, str. 19 z późn. zm.), apostępowanie ma charakter główny; przyznać syndykowi, którego funkcję będzie pełnić: Krzysztof Lipiński (numerlicencji 1517) zaliczkę na pokrycie kosztów postępowania w kwocie 2000,00 (dwatysiące złotych zero groszy) oraz zarządzić jej niezwłoczną wypłatę tymczasowo ześrodków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku narachunek bankowy syndyka o numerze: 53 1050 1764 1000 0092 5383 3827. Uzasadnienie co do wskazania podstawy jurysdykcjiSąd ustalił i zważył co następuje:Dla rozstrzygnięcia wniosku niezbędne jest ustalenie, czy polski sąd posiada jurysdykcjękrajową do rozpoznania sprawy. W tym celu konieczne jest określenie właściwej dlarozpoznawanej sprawy normy jurysdykcyjnej z uwzględnieniem faktu, że kwestiajurysdykcji krajowej jest uregulowana zarówno w prawie krajowym jak i w rozporządzeniuParlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawiepostępowania upadłościowego (Dz.Urz.UE.L Nr 141, str. 19). Rozporządzenie unijneobowiązuje w całości i bezpośrednio w polskim systemie prawnym. Zgodnie z pkt 9Preambuły rozporządzenie znajduje zastosowanie do wszystkich postępowańupadłościowych, które spełniają warunki określone w rozporządzeniu, niezależnie odtego, czy dłużnik jest osobą fizyczną czy osobą prawną, przedsiębiorcą czy osobąniewykonującą działalności gospodarczej. Postępowania te są wymienione wyczerpującow załączniku A. W odniesieniu do krajowych postępowań wymienionych w załączniku Arozporządzenie 2015/848 powinno mieć zastosowanie bez dalszego badania przez sądpaństwa członkowskiego, czy spełnione są warunki określone w rozporządzeniu.Postępowanie, którego dotyczy wniosek jest wymienione w załączniku A doRozporządzenia.Zgodnie z pkt 23 Preambuły rozporządzenia nr 2015/848 pozwala ono na wszczęciegłównego postępowania upadłościowego w państwie członkowskim, w którym dłużnikposiada główny ośrodek swojej podstawowej działalności. Postępowanie to ma zakresuniwersalny, jego celem jest objęcie całego majątku dłużnika. W celu ochrony różnychinteresów rozporządzenie 2015/848 pozwala na wszczęcie równolegle z głównympostępowaniem upadłościowym wtórnych postępowań upadłościowych. Wtórnepostępowanie upadłościowe może zostać wszczęte w państwie członkowskim, w którymdłużnik ma swój oddział. Skutki wtórnego postępowania upadłościowego ograniczone sątylko do majątku dłużnika znajdującego się w tym państwie. Bezwzględnie obowiązująceprzepisy dotyczące koordynacji z głównym postępowaniem upadłościowym gwarantująniezbędną jednolitość postępowania w ramach Unii. Takie uregulowanie eliminuje zzakresu zastosowania rozporządzenia dłużników, których główny ośrodek podstawowejdziałalności znajduje się poza obszarem Unii Europejskiej mimo, że na jej obszarzeznajduje się siedziba lub miejsce zamieszkania dłużnika albo jego majątek. Wkonsekwencji, jeżeli główny ośrodek dłużnika znajduje się w Polsce to jurysdykcja zawszebędzie wynikała z przepisów rozporządzenia 2015/848, a konkretnie z art. 3 ust. 1rozporządzenia. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2015/848 sądy państwaczłonkowskiego, na którego terytorium znajduje się główny ośrodek podstawowejdziałalności dłużnika, posiadają jurysdykcję do wszczęcia postępowania upadłościowego(„główne postępowanie upadłościowe”). Głównym ośrodkiem podstawowej działalnościjest miejsce, w którym dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterzeekonomicznym i które jako takie jest rozpoznawalne dla osób trzecich. W przypadkuspółki lub osoby prawnej domniemywa się, wobec braku dowodu przeciwnego, żegłównym ośrodkiem ich podstawowej działalności jest miejsce siedziby statutowej.Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy siedziba statutowa nie zostałaprzeniesiona do innego państwa członkowskiego w okresie trzech miesięcypoprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego. Wprzypadku osoby fizycznej prowadzącej niezależną działalność gospodarczą lubzawodową domniemywa się, wobec braku dowodu przeciwnego, że głównym ośrodkiemjej podstawowej działalności jest główne miejsce wykonywania tej działalności.Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy główne miejsce wykonywaniadziałalności nie zostało przeniesione do innego państwa członkowskiego w okresie trzechmiesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego.W przypadku każdej innej osoby fizycznej domniemywa się, wobec braku dowoduprzeciwnego, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest miejsce zwykłegopobytu tej osoby. Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy miejsce zwykłegopobytu nie zostało przeniesione do innego państwa członkowskiego w okresie sześciumiesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego.W niniejszej sprawie główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika znajduje się wPolsce. Oznacza to, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust. 1rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/949 w sprawiepostępowania upadłościowego z dnia 20 maja 2015 r. (Dz.Urz.UE L 141 z 5.06.2015r., s.19-72), a wszczęte postępowanie ma charakter postępowania głównego.Z tych przyczyn należało orzec jak w stosownym punkcie postanowienia.Formularz kontaktowy
O autorze
Kwalifikowany doradca restrukturyzacyjny specjalizujący się w restrukturyzacji przedsiębiorstw. W postępowaniach restrukturyzacyjnych pełni funkcję nadzorcy układu, nadzorcy oraz zarządcy sądowego. Pełni również funkcję syndyka w postępowaniach upadłościowych. Z powodzeniem nadzorował restrukturyzację dużych spółek kapitałowych, jak i działalności jednoosobowych.
Biegły z zakresu wyceny przedsiębiorstw i ekonomista. W swojej praktyce współpracuje z sądami restrukturyzacyjnymi oraz upadłościowymi. Reprezentuje również wierzycieli i dłużników w postępowaniach restrukturyzacyjnych i upadłościowych.
Od lat specjalizuje się w zagadnieniach dotyczących niewypłacalności podmiotów gospodarczych oraz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. W swej praktyce dużą wagę przywiązuje do pogodzenia interesów dłużników oraz wierzycieli, co ma prowadzić do ograniczenia liczby ogłaszanych upadłości.