Anna Beata Roman (upadłość konsumencka)

sygn. akt GD1G/GU/1166/2022

Postanowienie

Dnia 10 lutego 2023 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, VI Wydział Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Ewa Kubiak

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2023 r. w Gdańsku,

na posiedzeniu niejawnym

sprawy o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej

z wniosku dłużnika, którym jest Anna Beata Roman,

postanawia

ogłosić upadłość dłużnika, którym jest Anna Beata Roman, PESEL .008010….,

miejsce zamieszkania: Gdańsk, adres Ugory ./.., 80-663 Gdańsk, jako osoby

fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej;

wezwać wierzycieli upadłego do zgłoszenia wierzytelności syndykowi za

pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe,

w terminie trzydziestu dni od dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu

upadłości w Rejestrze; dla wierzycieli, o których mowa w art. 216aa ust. 1 ustawy z

dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe, wskazać adres do zgłoszenia

wierzytelności syndykowi: ul. Wały Piastowskie 1/118 80-855 Gdańsk;

wezwać osoby, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące

na nieruchomości należącej do upadłego, jeżeli nie zostały ujawnione przez wpis w

księdze wieczystej, do ich zgłaszania syndykowi za pośrednictwem systemu

teleinformatycznego obsługującego postępowanie sądowe w terminie trzydziestu dni

od dnia obwieszczenia postanowienia o ogłoszeniu upadłości w Rejestrze pod

rygorem utraty prawa powoływania się na nie w postępowaniu upadłościowym; dla

wierzycieli, o których mowa w art. 216aa ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo

upadłościowe, wskazać adres do zgłoszenia praw oraz praw osobistych i roszczeń

ciążących na nieruchomości syndykowi: ul. Wały Piastowskie 1/118 80-855 Gdańsk;

wyznaczyć syndyka, którego funkcję będzie pełnić: Krzysztof Lipiński (numer

licencji 1517);

wskazać, iż niniejsze postępowanie będzie prowadzone w trybie określonym w art.

4911 ust. 1 Prawa upadłościowego;

wskazać, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust.1 Rozporządzenia

Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie

postępowania upadłościowego (Dz. U. UE. L. z 2015 r. Nr 141, str. 19 z późn. zm.), a

postępowanie ma charakter główny;

przyznać syndykowi, którego funkcję będzie pełnić: Krzysztof Lipiński (numer

licencji 1517) zaliczkę na pokrycie kosztów postępowania w kwocie 2000,00 (dwa

tysiące złotych zero groszy) oraz zarządzić jej niezwłoczną wypłatę tymczasowo ze

środków Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk-Północ w Gdańsku na

rachunek bankowy syndyka o numerze: 53 1050 1764 1000 0092 5383 3827.

Uzasadnienie co do wskazania podstawy jurysdykcji

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Dla rozstrzygnięcia wniosku niezbędne jest ustalenie, czy polski sąd posiada jurysdykcję

krajową do rozpoznania sprawy. W tym celu konieczne jest określenie właściwej dla

rozpoznawanej sprawy normy jurysdykcyjnej z uwzględnieniem faktu, że kwestia

jurysdykcji krajowej jest uregulowana zarówno w prawie krajowym jak i w rozporządzeniu

Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie

postępowania upadłościowego (Dz.Urz.UE.L Nr 141, str. 19). Rozporządzenie unijne

obowiązuje w całości i bezpośrednio w polskim systemie prawnym. Zgodnie z pkt 9

Preambuły rozporządzenie znajduje zastosowanie do wszystkich postępowań

upadłościowych, które spełniają warunki określone w rozporządzeniu, niezależnie od

tego, czy dłużnik jest osobą fizyczną czy osobą prawną, przedsiębiorcą czy osobą

niewykonującą działalności gospodarczej. Postępowania te są wymienione wyczerpująco

w załączniku A. W odniesieniu do krajowych postępowań wymienionych w załączniku A

rozporządzenie 2015/848 powinno mieć zastosowanie bez dalszego badania przez sąd

państwa członkowskiego, czy spełnione są warunki określone w rozporządzeniu.

Postępowanie, którego dotyczy wniosek jest wymienione w załączniku A do

Rozporządzenia.

Zgodnie z pkt 23 Preambuły rozporządzenia nr 2015/848 pozwala ono na wszczęcie

głównego postępowania upadłościowego w państwie członkowskim, w którym dłużnik

posiada główny ośrodek swojej podstawowej działalności. Postępowanie to ma zakres

uniwersalny, jego celem jest objęcie całego majątku dłużnika. W celu ochrony różnych

interesów rozporządzenie 2015/848 pozwala na wszczęcie równolegle z głównym

postępowaniem upadłościowym wtórnych postępowań upadłościowych. Wtórne

postępowanie upadłościowe może zostać wszczęte w państwie członkowskim, w którym

dłużnik ma swój oddział. Skutki wtórnego postępowania upadłościowego ograniczone są

tylko do majątku dłużnika znajdującego się w tym państwie. Bezwzględnie obowiązujące

przepisy dotyczące koordynacji z głównym postępowaniem upadłościowym gwarantują

niezbędną jednolitość postępowania w ramach Unii. Takie uregulowanie eliminuje z

zakresu zastosowania rozporządzenia dłużników, których główny ośrodek podstawowej

działalności znajduje się poza obszarem Unii Europejskiej mimo, że na jej obszarze

znajduje się siedziba lub miejsce zamieszkania dłużnika albo jego majątek. W

konsekwencji, jeżeli główny ośrodek dłużnika znajduje się w Polsce to jurysdykcja zawsze

będzie wynikała z przepisów rozporządzenia 2015/848, a konkretnie z art. 3 ust. 1

rozporządzenia. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2015/848 sądy państwa

członkowskiego, na którego terytorium znajduje się główny ośrodek podstawowej

działalności dłużnika, posiadają jurysdykcję do wszczęcia postępowania upadłościowego

(„główne postępowanie upadłościowe”). Głównym ośrodkiem podstawowej działalności

jest miejsce, w którym dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterze

ekonomicznym i które jako takie jest rozpoznawalne dla osób trzecich. W przypadku

spółki lub osoby prawnej domniemywa się, wobec braku dowodu przeciwnego, że

głównym ośrodkiem ich podstawowej działalności jest miejsce siedziby statutowej.

Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy siedziba statutowa nie została

przeniesiona do innego państwa członkowskiego w okresie trzech miesięcy

poprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego. W

przypadku osoby fizycznej prowadzącej niezależną działalność gospodarczą lub

zawodową domniemywa się, wobec braku dowodu przeciwnego, że głównym ośrodkiem

jej podstawowej działalności jest główne miejsce wykonywania tej działalności.

Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy główne miejsce wykonywania

działalności nie zostało przeniesione do innego państwa członkowskiego w okresie trzech

miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego.

W przypadku każdej innej osoby fizycznej domniemywa się, wobec braku dowodu

przeciwnego, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest miejsce zwykłego

pobytu tej osoby. Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy, gdy miejsce zwykłego

pobytu nie zostało przeniesione do innego państwa członkowskiego w okresie sześciu

miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania upadłościowego.

W niniejszej sprawie główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika znajduje się w

Polsce. Oznacza to, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust. 1

rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/949 w sprawie

postępowania upadłościowego z dnia 20 maja 2015 r. (Dz.Urz.UE L 141 z 5.06.2015r., s.

19-72), a wszczęte postępowanie ma charakter postępowania głównego.

Z tych przyczyn należało orzec jak w stosownym punkcie postanowienia.

O autorze

Krzysztof Lipiński

Licencjonowany doradca restrukturyzacyjny, syndyk.
Biegły z zakresu wyceny przedsiębiorstw.

kontakt@lipinskikancelaria.pl
tel. 792 873 876