Walkowiak Grzegorz Mateusz. w restrukturyzacji (Przyspieszone postępowanie układowe)

sygn. akt GD1G/GR/1/2023

Postanowienie

Dnia 23 lutego 2023 r.

Sąd Rejonowy Gdańsk-Północ w Gdańsku, VI Wydział Gospodarczy,
w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Ewa Kubiak

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2023 r. w Gdańsku,
na posiedzeniu niejawnym

sprawy o otwarcie przyspieszonego postępowania układowego z wniosku dłużnika,
którym jest Grzegorz Walkowiak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą
Walkowiak Grzegorz Mateusz,

Postanawia

otworzyć przyspieszone postępowanie układowe dłużnika, którym jest: Grzegorz
Walkowiak prowadzący działalność gospodarczą pod firmą Walkowiak Grzegorz
Mateusz, PESEL 86072111093, adres Wierciny Nowy Dwór Gdański,

wyznaczyć nadzorcę sądowego, którego funkcję będzie pełnić: Krzysztof Lipiński
(numer licencji 1517);

wskazać, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust.1 Rozporządzenia
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie
postępowania upadłościowego (Dz. U. UE. L. z 2015 r. Nr 141, str. 19 z późn. zm.), a
postępowanie ma charakter główny.

Uzasadnienie co do wskazania podstawy jurysdykcji

Sąd ustalił i zważył co następuje:

Dla rozstrzygnięcia wniosku niezbędne jest ustalenie, czy polski sąd posiada jurysdykcję
krajową do rozpoznania sprawy. W tym celu konieczne jest określenie właściwej dla
rozpoznawanej sprawy normy jurysdykcyjnej z uwzględnieniem faktu, że kwestia
jurysdykcji krajowej jest uregulowana zarówno w prawie krajowym jak i w rozporządzeniu
Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/848 z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie
postępowania upadłościowego (Dz.Urz.UE.L Nr 141, str. 19). Rozporządzenie unijne
obowiązuje w całości i bezpośrednio w polskim systemie prawnym. Zgodnie z pkt 9
Preambuły rozporządzenie znajduje zastosowanie do wszystkich postępowań
upadłościowych, które spełniają warunki określone w rozporządzeniu, niezależnie od
tego, czy dłużnik jest osobą fizyczną czy osobą prawną, przedsiębiorcą czy osobą
niewykonującą działalności gospodarczej. Postępowania te są wymienione wyczerpująco
w załączniku A. W odniesieniu do krajowych postępowań wymienionych w załączniku A
rozporządzenie 2015/848 powinno mieć zastosowanie bez dalszego badania przez sąd
państwa członkowskiego, czy spełnione są warunki określone w rozporządzeniu.
Postępowanie, którego dotyczy wniosek jest wymienione w załączniku A do
Rozporządzenia.
Zgodnie z pkt 23 Preambuły rozporządzenia nr 2015/848 pozwala ono na wszczęcie
głównego postępowania w państwie członkowskim, w którym dłużnik posiada główny
ośrodek swojej podstawowej działalności. Postępowanie to ma zakres uniwersalny, jego
celem jest objęcie całego majątku dłużnika. W celu ochrony różnych interesów
rozporządzenie 2015/848 pozwala na wszczęcie równolegle z głównym postępowaniem
wtórnych postępowań. Wtórne postępowanie może zostać wszczęte w państwie
członkowskim, w którym dłużnik ma swój oddział. Skutki wtórnego postępowania
ograniczone są tylko do majątku dłużnika znajdującego się w tym państwie. Bezwzględnie
obowiązujące przepisy dotyczące koordynacji z głównym postępowaniem gwarantują
niezbędną jednolitość postępowania w ramach Unii. Takie uregulowanie eliminuje z
zakresu zastosowania rozporządzenia dłużników, których główny ośrodek podstawowej
działalności znajduje się poza obszarem Unii Europejskiej mimo, że na jej obszarze
znajduje się siedziba lub miejsce zamieszkania dłużnika albo jego majątek. W
konsekwencji, jeżeli główny ośrodek dłużnika znajduje się w Polsce to jurysdykcja zawsze
będzie wynikała z przepisów rozporządzenia 2015/848, a konkretnie z art. 3 ust. 1
rozporządzenia. Zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia nr 2015/848 sądy państwa
członkowskiego, na którego terytorium znajduje się główny ośrodek podstawowej
działalności dłużnika, posiadają jurysdykcję do wszczęcia postępowania („główne
postępowanie ”). Głównym ośrodkiem podstawowej działalności jest miejsce, w którym
dłużnik regularnie zarządza swoją działalnością o charakterze ekonomicznym i które jako
takie jest rozpoznawalne dla osób trzecich. W przypadku spółki lub osoby prawnej
domniemywa się, wobec braku dowodu przeciwnego, że głównym ośrodkiem ich
podstawowej działalności jest miejsce siedziby statutowej. Domniemanie takie ma
zastosowanie tylko wtedy, gdy siedziba statutowa nie została przeniesiona do innego
państwa członkowskiego w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o
wszczęcie postępowania upadłościowego. W przypadku osoby fizycznej prowadzącej
niezależną działalność gospodarczą lub zawodową domniemywa się, wobec braku
dowodu przeciwnego, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności jest główne
miejsce wykonywania tej działalności. Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy,
gdy główne miejsce wykonywania działalności nie zostało przeniesione do innego
państwa członkowskiego w okresie trzech miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o
wszczęcie postępowania. W przypadku każdej innej osoby fizycznej domniemywa się,
wobec braku dowodu przeciwnego, że głównym ośrodkiem jej podstawowej działalności
jest miejsce zwykłego pobytu tej osoby. Domniemanie takie ma zastosowanie tylko wtedy,
gdy miejsce zwykłego pobytu nie zostało przeniesione do innego państwa członkowskiego
w okresie sześciu miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o wszczęcie postępowania.
W niniejszej sprawie główny ośrodek podstawowej działalności dłużnika znajduje się w
Polsce. Oznacza to, że podstawą jurysdykcji sądów polskich jest art. 3 ust. 1
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2015/949 w sprawie
postępowania upadłościowego z dnia 20 maja 2015 r. (Dz.Urz.UE L 141 z 5.06.2015r., s.
19-72), a wszczęte postępowanie ma charakter postępowania głównego.
Z tych przyczyn należało orzec jak w stosownym punkcie postanowienia.
Podpis:

O autorze

Krzysztof Lipiński

Licencjonowany doradca restrukturyzacyjny, syndyk.
Biegły z zakresu wyceny przedsiębiorstw.

kontakt@lipinskikancelaria.pl
tel. 792 873 876